Alre Kinder Dach

Vandaag is het Alre kinder dach in de Middeleeuwen. Later zal de naam worden: het feest van de Onnozele Kinderen. We gaan een kind tot bisschop kiezen. Misschien ben jij dat! Doe je mee? Daarna gaan we samen met de bisschop op bedeltocht door Gravendam. Wellicht dat je iets lekkers krijgt. Zie voor de aanvangstijd het dagprogramma.

Achtergrond informatie
Op 28 december wordt herdacht dat Koning Herodes opdracht heeft gegeven om alle onnozele (onschuldige) jongetjes van onder de twee jaar in de omgeving van Bethlehem dood te maken (Matt. 2:16). Hij had namelijk gehoord van de Drie Koningen, die een ster volgden, dat er een koning was geboren. Die koning was het kindje Jezus. Herodes was bang dat Jezus hem later van de troon zou stoten. Er verscheen aan Jozef een engel die zei dat hij met Maria en Jezus naar Egypte moest vluchten. Zo ontkwam het kindje Jezus aan de moordpartij.

Ze worden Onnozel genoemd omdat ze onschuldig waren. Zij konden er helemaal niets aan doen en toch gaf Herodes opdracht om ze te doden. Ze worden Heilig genoemd omdat ze de eersten zijn die de komst van Jezus op aarde met hun dood moesten bekopen. Ze zijn in de plaats van Jezus gestorven. Als troost voor hun moeders en vaders zegt het katholieke geloof dat de kinderen rechtstreeks naar de hemel zijn gegaan. Rond 1350 wordt het feest “alre kinder dach” genoemd.

Het kerkelijke feest wordt al genoemd in het jaar 481 n. Chr. Het is dus al heel oud.

Voor dat het kerkelijk feest gevierd werd, bestonden er al kinderfeesten en midwinterrituelen bij de Romeinen, Kelten en andere volkeren. Deze feesten kenden verkleedpartijen, optochten, bedelen om lekkernijen, eet- en drinkpartijen, de wereld op zijn kop zetten en vruchtbaarheidsrituelen. De Katholieke Kerk ging deze feesten verbieden en probeerde in de loop der tijd er een gepast kinderfeest voor in de plaats te stellen, zoals Onnozele Kinderen (28 dec.), St. Maarten (11 nov.), St. Nicolaas (5 dec.) en Drie Koningen (6 jan.).

Uit de overlevering van de 10 eeuw n. Chr. weten we echter dat Monniken. Priesters, Scholieren in eigen kring op sommige feestdagen de wereld op zijn kop bleven zetten, ook op Vastenavond. Met de opkomst van de steden zijn deze gebruiken overgenomen door de stadsbevolking.

Het heeft eigenlijk heel lang geduurd voordat de Kerk erin slaagde de wortels van het heidendom en de uitwassen van de heidense elementen een beetje in te dammen. Ook nu nog vind je veel van deze heidense gebruiken terug. Bijvoorbeeld tijdens de viering van Carnaval en van Palmzondag (de Palm- pasen optocht)

Rond 1350 was het gebruikelijk dat één van de jongens (meestal de jongste) van de kloosterschool, van het zangkoor tot bisschop werd gekozen. In het klooster werd hij abt. Hij kreeg dan de kleren aan die hoorden bij die van de bisschop of van de abt. Hij kreeg ook een staf (baculus geheten in het Latijn). Het feest van de Heilige Onnozele Kinderen wordt daarom ook wel Bakelfeest genoemd.

De jongens en de meisjes gingen zich aan de bisschop voorstellen, zongen kinderliedjes, deden spelletjes en gingen al zingend de straten in om lekkers op te halen. Het kind, dat gekozen was, mocht op de dag van de Heilige Onnozele Kinderen bepalen wat er ging gebeuren. Doe mee!

Gratis entree met de Museumkaart